معرفی سگ دوبرمن

سگ دوبرمن، در بین انواع نژاد سگ‌‌ها بسیار محبوب و پرطرف‌دار است. با داشتن یک دوبرمن همراهی وفادار و مهربان را تجربه‌ خواهید کرد. از لحظه‌ای که آنها را به سرپرستی قبول می‌کنید تا آخر عمر، این همراه شیرین بزرگ و قدرتمند، همواره پشتیبان و دوست صمیمی شما خواهند بود. در این مقاله با پت شاپ بلاپت همراه باشید تا مشخصات سگ دوبرمن پینشر را به‌صورت کامل برای شما بیان کنیم.

همه چیز درباره دوبرمن

سگ دوبرمن پینشر یک نژاد سگ بسیار جذاب است که اصالت آن به آلمان برمی‌گردد و اولین اطلاعات سگ دوبرمن در قرن نوزدهم ثبت شده‌است که توسط کارل فردریش لوئیس دوبرمن در آلمان کشف شد. دوبرمن پینشر سگی با جثه بزرگ، ساختار عضلانی قوی، سر بلند و چشمان شهابی رنگ و پوست براق دارد. رنگ معمولی بدن دوبرمن پینشر سیاه و قهوه‌ای است. طبیعت دوبرمن پینشرها هوشمند، شجاع و وفادار است. آنها به‌عنوان سگ‌های نگهبان بسیار مناسب هستند و به خوبی به آموزش و دستورات عمل می‌کنند. بااین‌حال، آموزش مناسب و تمرین منظم برای این نژاد بسیار مهم است، زیرا آنها بدون آموزش ممکن است سرکش باشند. سگ هاسکی و دوبرمن دو نژاد برتر در یادگیری و آموزش‌دیدن هستند.

سگ دوبرمن پینشر به‌عنوان سگ‌ نگهبان، سگ امنیتی، سگ‌های جستجو و نجات، سگ‌های رده بالا و همچنین سگ‌های همراه خانواده استفاده می‌شوند که هوش بالا و استعدادهای طبیعی آنها به‌عنوان سگ کاری و سگ رقابتی نیز قابل استفاده است. دوبرمن‌ها به مراقبت مناسب نیاز دارند که این شامل برس کردن پوست، نظافت دندان‌ها، کوتاه‌کردن ناخن‌ها و انجام منظم واکسیناسیون و معاینات دوره‌ای توسط دامپزشک می‌شود. 

طول عمر این سگ‌ها بین 10 تا 12 سال است که باتوجه‌ به نگهداری اصولی می‌توانید زندگی طولانی و نسبتاً بلندی را با سگ خود تجربه کنید. قد سگ دوبرمن نر تقریباً بین ۶۶ تا ۷۲ سانتیمتر و قد ماده آن نیز معمولاً از ۶۱ تا ۶۶ سانتیمتر است که با فرم بدنی مربع است. وزن مناسب سگ‌های دوبرمن باید به‌گونه‌ای باشد که عملکرد و استقامت ورزشی آن‌ها را تحت‌تأثیر قرار ندهد. به طور معمول، وزن سگ دوبرمن نر مانند سگ پیت‌ بول بین ۳۴ تا ۴۵ کیلوگرم و وزن ماده از ۲۷ تا ۴۱ کیلوگرم متغیر است.

در نهایت، تعامل اجتماعی با انسان‌ها و سایر حیوانات نیز برای دوبرمن پینشرها مهم است. آنها  به تعامل با انسان‌ها و سگ‌ها علاقه‌مندند، بنابراین اجتماعی‌سازی و تمرین در محیط‌های اجتماعی می‌تواند به آنها کمک کند.

تغذیه سگ دوبرمن

مهم‌ترین نکاتی که در غذای سگ دوبرمن باید حتماً مدنظر شما قرار گیرد عبارت‌اند از:

– پروتئین: سگ‌های دوبرمن برای ساختن عضلات قوی و حفظ سلامتی نیاز به مقدار مناسبی از پروتئین دارند. بهتر است خوراک خشکی که حاوی منابع پروتئینی با کیفیت از گوشت قرمز، ماهی یا گوشت مرغ است، انتخاب کنید. همچنین، مواد غذایی تازه مانند گوشت قرمز نیز می‌تواند به‌عنوان منبع پروتئین مکمل مورد استفاده قرار بگیرد.

– چربی‌ها: چربی‌ها نیز برای سگ‌های دوبرمن مهم هستند و باید در تغذیه آنها حضور داشته باشند. اما باید مراقب باشید که مقدار چربی خوراک‌هایی که به سگ می‌دهید، مناسب و دارای تعادل باشد. استفاده از منابع چربی سالم مانند روغن ماهی، روغن زیتون و روغن کنجد به‌عنوان منابع چربی مفید توصیه می‌شود.

– کربوهیدرات‌ها: کربوهیدرات‌ها به‌عنوان منبع اصلی انرژی برای سگ‌ها بسیار مهم هستند. انتخاب خوراک‌هایی که حاوی کربوهیدرات‌های سالم مانند برنج، ذرت و سیب‌زمینی هستند، بهترین گزینه است.

– ویتامین‌ها و مواد معدنی: تامین ویتامین‌های ضروری و مواد معدنی مانند ویتامین A، D، E، کلسیم و آهن در تغذیه سگ دوبرمن بسیار مهم است. می‌توانید از خوراک‌هایی که حاوی این مواد مغذی هستند استفاده کنید یا در مورد مکمل‌های ویتامینی و مواد معدنی با دامپزشک خود مشاوره کنید.

– محدودیت‌ها: ممکن است برخی از سگ‌های دوبرمن دارای حساسیت به مواد غذایی خاصی باشند. در این صورت، باید از مواد غذایی مورد نظر خودداری کنید و با دامپزشک خود در مورد رژیم غذایی ویژه برای سگتان مشورت کنید.

انواع سگ دوبرمن

دوبرمن یکی از نژادهای سگ‌های بسیار محبوب و شناخته شده است. در ادامه، با ما همراه باشید تا اطلاعات در مورد سگ دوبرمن و انواع آن را برای شما شرح دهیم:

1. دوبرمن سیاه و قهوه‌ای (Black and Tan Doberman):

دوبرمن سیاه و قهوه‌ای، بدن سیاه رنگ با علامت‌های قهوه‌ای روی پاها، سینه و صورت خود دارد.. سر آنها بزرگ و متناسب با بدنشان است. چشمان آنها گرد و تیره هستند و ابروهایی دلخواه دارند. دوبرمن سیاه و قهوه‌ای به‌عنوان سگ‌های نگهبان و حفاظت گر مورداستفاده قرار می‌گیرند.

2. دوبرمن سیاه (Black Doberman):

دوبرمن سیاه، رنگ سیاه کامل دارد و بدون هیچ علامتی از رنگ دیگری است. آنها دارای بدنی بسیار باریک، قوی و بازوهای عضلانی دارند. سر آنها قدرتمند و متناسب با بدنشان،  چشمانشان تیره و براق هستند. دوبرمن سیاه نیز به‌عنوان سگ‌ نگهبان و همراه خانواده استفاده می‌شود.

3. دوبرمن آبی (Blue Doberman):

دوبرمن آبی رنگ پوشششان آبی یا خاکستری است. پوشش آنها از موهای کوتاه و براقی تشکیل شده وا چشمان آبی یا خاکستری با رنگ براق دارد. دوبرمن آبی نیز همچنین برای نگهبانی و حفاظت استفاده می‌شود.

4. دوبرمن بلوطی

رنگ بلوطی یکی از محبوب‌ترین رنگ‌های سگ دوبرمن است؛ زیرا در این نژاد، حجم عضلات و زیبایی بدن بیشتر به نمایش درآمده و سگ‌های بلوطی دوبرمن، با وجود اینکه بیشتر به رنگ سیاه با لکه‌ها و خال‌های قهوه‌ای مشاهده می‌شوند، توسط هواداران این نژاد به‌عنوان محبوب‌ترین شناخته می‌شوند. از نظر ژنتیکی یا خصوصیات رفتاری، دوبرمن بلوطی هیچ مزیت خاصی نسبت به دیگر افراد این نژاد ندارد و دلیل گران‌بودن آن، صرفاً به دلیل جذابیت ظاهری آن است.

5. دوبرمن سفید

رنگ اکثر دوبرمن‌ها ترکیبی از قهوه‌ای، بلوطی و مشکی است که ظاهری براق و درخشنده دارند، اما سگ‌های سفید رنگ نژاد دوبرمن از نوعی نقص ژنتیکی به نام آلبینیسم یا زالی رنج می‌برند. دوبرمن‌ سفید یا دوبرمن آلبینو، فاقد رنگ‌دانه‌های کافی پوست هستند و به دلیل داشتن همین نقص ژنتیکی، مستعد برخی بیماری‌ها، از جمله کری مادرزادی هستند. برخی سگ‌های دوبرمن‌ سفید نسبت به نور حساسیت دارند و به همین دلیل دید آن‌ها در نور زیاد محدود است. بااین‌وجود، به دلیل نایاب و نادر بودن، سگ‌های سفید گرانقدر هستند و در بحث خرید و فروش و پرورش در برخي کشورها محدود شده است.

تشخیص توله دوبرمن اصیل کاری بسیار دشوار است پس برای خرید و سرپرستی سگ دوبرمن حتماً باید از یک متخصص با تجربه مشورت بگیرید.

فعالیت‌های مهم سگ دوبرمن

سگ‌های دوبرمن نیازمند فعالیت‌های تمرینی و تفریحی مناسب هستند تا به طور فیزیکی و ذهنی سالم باشند. در زیر به برخی از فعالیت‌های تفریحی و اطلاعات سگ نژاد دوبرمن را ذکر کردیم:

1. پیاده‌روی: پیاده‌روی دوبرمن‌ها به طور منظم و مرتب در فضای باز بسیار ضروری است. آنها از فعالیت‌های بدنی متنوعی مانند پیاده‌روی در پارک یا نزدیکی طبیعت لذت می‌برند. پیاده‌روی روزانه به عنوان یک فعالیت تفریحی و تمرینی برای دوبرمن‌ها پیشنهاد می‌شود.
2. بازی‌های تعاملی: دوبرمن‌ها از بازی‌های تعاملی مانند آویزان کردن توپ، بازی با پرتابگرها لذت می‌برند. این بازی‌ها به آنها کمک می‌کند تا فعالیت بدنی خود را انجام دهند و همچنین ارتباط نزدیک‌تری با صاحبشان برقرار کنند.
3. آموزش و انجام تمرینات: دوبرمن‌ها از تمرینات و آموزش‌های مختلف بسیار لذت می‌برند. آنها بازی‌های ذهنی مانند حل معماها و دریافت دستورات جدید را دوست دارند. می‌توانید از تمرینات مثل نشان دادن حرکات ساده، یادگیری دستورات صوتی و حل مشکلات پیچیده استفاده کنید.
4. استفاده از اسباب‌بازی‌ها: دوبرمن‌ها از اسباب‌بازی‌ها مانند توپ‌های چوبی، گاوصندوق‌های پر از خوراکی و اسباب‌بازی‌های هوشیاری لذت می‌برند. این اسباب‌بازی‌ها به آنها امکان می‌دهد تا سرگرم باشند و مهارت‌های ذهنی و حل مسئله خود را تقویت کنند.
5. شکار مصنوعی: دوبرمن‌ها به عنوان سگ‌های شکاری استعداد طبیعی دارند. برای تفریح و استفاده از این استعداد، می‌توانید از اسباب‌بازی‌های شکاری مصنوعی مانند گلوله‌های شکاری استفاده کنید. این بازی‌ها به آنها اجازه می‌دهد تا انرژی خود را صرف فعالیت‌های شکارکنند و همچنین حس شکار و پیگیری را تجربه کنند.

توجه داشته باشید که هر سگ دوبرمن دارای نیازهای خاص خود است و برنامه تفریحی باید باتوجه‌به سن، سطح فعالیت و سلامتی سگ تنظیم شود. همچنین، توجه به محدودیت‌ها، قوانین محلی مربوط به فعالیت‌های سگ‌ها و جمع‌آوری اطلاعات راجع به سگ دوبرمن نیز ضروری است.

تفاوت سگ دوبرمن اروپایی با آمریکایی

سگ دوبرمن در دو نوع آمریکایی و اروپایی تقسیم می‌شود. این دو نوع در برخی ویژگی‌ها تفاوت دارند که در ادامه با هم بررسی می‌کنیم:

1. شکل بدن: سگ دوبرمن آمریکایی عموماً بزرگتر از نمونه‌های اروپایی است. آن‌ها دارای بدنی قوی‌تر و جثه‌ی کشیده‌تری هستند. در مقابل، سگ دوبرمن اروپایی کوچک‌تر و با قدرت بدنی کمتری است.
2. شکل سر: سر سگ دوبرمن آمریکایی در مقایسه با نوع اروپایی بزرگتر و قوی‌تر است. آن‌ها دارای عضلات قوی هستند. سگ دوبرمن اروپایی سری کوچک‌ و با کمترین ابروها و عضلات دارد.
3. رنگ پوست: سگ دوبرمن آمریکایی معمولاً رنگ پوستی تیره‌تری دارند که شامل رنگ‌های مشکی و قهوه‌ای تیره است. در عوض، سگ دوبرمن اروپایی به طور معمول رنگ پوست کمی روشن‌تری دارند که شامل رنگ‌های مشکی و قهوه‌ای روشن است.
4. طبع و رفتار: هر دو نوع دوبرمن آمریکایی و اروپایی باهوش، شجاع و محافظت‌گر هستند. اما برخی افراد معتقدند که سگ دوبرمن آمریکایی بیشتر در امور خانوادگی و سگ دوبرمن اروپایی برای کارهای نگهبانی و نجات‌گری مناسب هستند.

برخی از تفاوت‌های دیگر نیز ممکن است وجود داشته باشد، اما این عوامل برخی از مشخصه‌های شایستگی هر نوع دوبرمن را توصیف می‌کنند. لازم به ذکر است که این تفاوت‌ها ممکن است باتوجه‌به خط‌های ژنتیکی و تربیت هر سگ دوبرمن نیز متغیر باشد.

بیماری‌های شایع در سگ دوبرمن

سگ‌های دوبرمن، مانند بسیاری از سگ‌های دیگر، ممکن است به برخی از بیماری‌ها و مشکلات سلامتی مشخصی مبتلا شوند. در زیر برخی از بیماری‌های رایجی که سگ‌های دوبرمن را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند، آورده شده است:

1. دیسپلازی مفصلی: این یکی از بیماری‌های شایع در سگ‌های دوبرمن است. دیسپلازی مفصلی به مشکلات مرتبط با ناهنجاری ساختار مفصل میان استخوان‌ها و بافت‌های پیرامونی مفصل مربوط می‌شود. این بیماری می‌تواند به درد، سفتی و محدودیت حرکت در مفاصل منجر شود.
2. بیماری قلبی: سگ‌های دوبرمن ممکن است به بیماری‌های قلبی مانند بیماری عروق کرونری، میوکاردیت (التهاب عضله قلب)، واریس (تورم و بزرگ شدن عروق) و کاردیومیوپاتی (افزایش اندازه قلب و کاهش عملکرد آن) مبتلا شوند.
3. بیماری‌های پوستی: سگ‌های دوبرمن ممکن است به بیماری‌های پوستی مانند التهاب پوست، خارش، خشکی پوست، عفونت‌های قارچی و تومورهای پوستی مبتلا شوند.
4. بیماری‌های چشمی: برخی از سگ‌های دوبرمن ممکن است به بیماری‌های چشمی مانند کیستهای قرنیه، آبسه قرنیه، آب مروارید، کاتاراکت (سفید شدن عدسی) و گلوکوم (ارتفاع فشار داخل چشم) دچار شوند.
5. بیماری‌های گوارشی: برخی از سگ‌های دوبرمن ممکن است به بیماری‌های گوارشی مانند آسیب معده و روده، عفونت‌های روده، اسهال و یبوست، آبسه معده و کلیه، و مشکلات جذب مواد مغذی مبتلا شوند.
6. بیماری‌های ایمنی: سگ‌های دوبرمن ممکن است به بیماری‌های ایمنی مانند آلرژی‌ها، آتوپی (دمانگاری)، لوپوس (التهاب سیستمیک) و ایمونو پرولیفراتیو (افزایش پاسخ ایمنی ناشی از تحریک) مبتلا شوند.
7. بیماری‌های عضلانی و اسکلتی: برخی از سگ‌های دوبرمن ممکن است به بیماری‌های عضلانی و اسکلتی مانند دیسک هرنیاسیون (ترک شدن دیسک‌های مهره و فشرده شدن روی اعصاب)، آتروفی عضلانی (ضعف و کاهش حجم عضلات)، آرتریت (التهاب مفاصل) و استئوآرتریت (التهاب استخوان و مفاصل) مبتلا شوند.

برای حفظ سلامتی سگ‌های دوبرمن، مهم است که آن‌ها را به‌صورت منظم و مرتب تحت‌نظر دامپزشک قرار داده و برنامه‌های واکسیناسیون و پیشگیری مناسب را انجام دهید. همچنین، تغذیه مناسب، تمرین منظم، بهداشت آنها، و توجه به نشانه‌ها و علائم ناگوار می‌تواند به حفظ سلامتی سگ‌های دوبرمن کمک کند.